واقعا این که میگن ادما میخوان یه چیز خوب یاد کسی بدن یا از ش توقع داشته باشن خودشون باید اون کارو انجام بدن و با سلول های وجودم قبول دارم....
دیگه نمیخوام با سرنوشت بجنگم...
بدرک که خیلی چیزا عوض نمیشه
راستش تا کسی تو زندگیم نیست اعتقادم به خدا و نماز 100 درصد میشه اما اون موقع که کسی میاد کاهله کاهل نمیدونم چی با چی جور در نیماد ....
میخوام خودمو باور کنم ....خودمو محدود نکنم خودمو پیدا کنم ....من شرایطم اصلا بد نیست چرا انقدر خودمو پایین و بد بخت میبینم ... باید دیدمو نسبت به خودم عووض کنم .... من موفق خواهم شد .